Hoefbevangen

In het voor- en najaar zien we veel hoefbevangen paarden en voornamelijk pony’s. Hoefbevangen is een ontsteking van de hoeflederhuid. De hoeflederhuid is een verbinding tussen de hoefbeenwand en de hoornwand. Door deze ontsteking laat de verbinding tussen deze delen los. Het hoefbeen drukt, door het gewicht van het paard, naar beneden (het kantelt richting de zool) en de hoornschoen omhoog. Als het hoefbeen eenmaal gekanteld is, dan is volledig herstel onmogelijk. In een verder stadium kan het hoefbeen de zool doorboren. Men spreekt dan van een zoolbreuk.

De ontsteking van de hoeflederhuid en de druk op de hoef zijn zeer pijnlijk. Paarden met hoefbevangenheid zullen meer gaan liggen of zetten hun achterbenen verder onder de massa om zo de voorvoeten te ontlasten.

Hoefbevangenheid treedt voornamelijk op in de voorbenen, maar in sommige gevallen kan het ook optreden in alle 4 de hoeven.

De eerste symptomen van hoefbevangenheid kunnen o.a. zijn

  • Ontlast de hoeven om en om
  • Loopt eerst wat stijf
  • Hoeven zijn warm

Veelgestelde vragen

  • Overmaat aan koolhydraten (suikers). In vers voorjaarsgras zitten veel suikers, ook in het najaar als de nachten koud zijn kunnen er veel suikers in het gras zitten.
    Overbelasting door bijv. langdurig draven en galopperen op harde ondergrond. Hierdoor kunnen zoolkneuzingen ontstaan.
    Ziekteprocessen elders in het lichaam.
    Bepaalde medicijnen.
  • De behandeling is afhankelijk van de ernst van de situatie. Allereerst is het belangrijk om altijd de dierenarts in te schakelen. Verder kan de behandeling bestaan uit:

    Stilzetten.
    Op zachte ondergrond plaatsen, zodat het paard kan gaan liggen.
    Alleen hooi geven.
    Pijn en ontsteking bestrijden met medicatie.
    Koelen (lauw water) door spoelen of het paard in nat zand (modder) te zetten. Dit natte zand geeft tevens een gelijkmatige druk onder de hoef.
    Bekappen.
    Evt. speciaal hoefbeslag.

     

     Hoefbevangenheid is te behandelen, maar het kan maanden duren voordat het paard weer “de oude” is. Als het paard eenmaal genezen is blijft het altijd gevoelig voor deze aandoening.

Terug naar aandoeningen